Rondom Raja Psychologie is in de afgelopen tijd veel veranderd. Locatie, collega’s en ook onze werkwijze. We worden dagelijks geconfronteerd met thema verandering. In onze praktijk komen mensen omdat ze willen verbeteren, maar om te kunnen verbeteren moeten we iets veranderen. Een moeilijk thema en een mooi thema vinden wij.
Niet alleen vinden mensen het lastig om zelf veranderingen door te voeren, ook wanneer het ons overkomt kunnen wij hier niet altijd even goed mee omgaan. Een nieuw team, een andere manier van werken, een ander vakantie-adres, een nieuwe partner van je broer of zus, een nieuw e-mailsysteem of een nieuwe werkplek. ERROR!
Iedereen reageert anders op veranderingen. Het hangt af van persoonlijke geschiedenis, de verandering in kwestie en soms zelfs de humeur op die dag. Zo een verandering vereist per definitie het weggaan van de huidige status naar een andere toekomstige status.
Een baan, een energie-zuigende relatie of een oude vriendschap die je in stand houdt uit beleefdheid. Soms weet je dat het beter is om veranderingen aan te brengen in je leven, maar zit je zo vastgeroest in een oud patroon. Zie door de angst niet het mooie groeiproces over het hoofd, want groei – hoe pijnlijk ook- staat altijd gelijk aan geluk!
De mens lijkt gewoon niet zo goed in verandering, zelfs als we weten dat de nieuwe situatie beter voor ons is, zoals meer sporten, wandelen, mediteren, gezonder eten of een motiverende omgeving.
Je herkent het wel: je hebt een gesprek met iemand en raakt ontzettend geïnspireerd. Een yoga-opleiding? Wat leuk! Wil ik ook! Een maand in je eentje naar Azië? Ga ik zeker doen, dit jaar nog. Mealpreppen op de zondagen? Zo slim, plan ik direct in m’n schema (not!).
We willen zo graag ‘beter leven’ en veranderen tot de persoon die we het liefst zouden zijn, maar toch we doen het niet. Dat komt door ons gewoonte- en uitstelgedrag.
Het aanleren van een nieuwe (zelfgekozen) gewoonte duurt gemiddeld twee maanden. Wil je jezelf een relatief lastige gewoonte aanleren? Dan ben je er nog meer tijd aan kwijt. Dat is precies waar het begint te schuren.
Aan de ene kant maak je een bewust plan (ik ga meer sporten), maar aan de andere kant is je brein gericht op dat wat al werkt (herhaling van gedrag) en relatief weinig moeite kost. Je comfortzone dus. Dat is eigenlijk ook niet zo gek, dat we graag kiezen voor een comfortabel en ‘prima’ leven. Je veilige zone is nu eenmaal bekend terrein en je weet precies wat je daar kunt verwachten. Het is ook best eng om te solliciteren (of eigenlijk om afgewezen te worden), om op die mooie man in de supermarkt af te stappen of je vertrouwde (maar saaie) partner te verlaten. We doen zoveel mogelijk om angst, pijn en afwijzing te voorkomen.
En zo kabbelt je leven lekker door. Tot de dag dat zich een kritieke toestand voordoet. Je wordt ziek, krijgt geen opdrachten meer of wordt gedumpt door je partner. Wat doe je dan? Je raakt in een soort reflectie-modus en ineens lukt het je wel om van een afstandje te kijken naar waar je eigenlijk mee bezig bent (een baan waar je geen voldoening uit haalt bijvoorbeeld) en vooral: je gedrag te veranderen. Zie het als een soort schop onder je kont van het leven.
Een kritieke situatie zorgt dus voor een soort keerpunt in je leven. Maar is er geen kritieke situatie, dan voel je dus ook geen noodzaak om te groeien. Veelste eng.
Doodzonde eigenlijk dat we groei koppelen aan angst, want er komt veel meer kijken bij groei.
En als we de stap wel durven te zetten om te groeien, dan hebben we vaak maar weinig geduld. Alles moet goed, efficiënt en snel. Want fouten maken, doen we liever niet. We weten natuurlijk wel dat het mag, maar toch zien we het een beetje als falen.
In het proces van groei mag je juist wat liever zijn tegen jezelf en jezelf de ruimte geven om te groeien. En daarbij zijn fouten cruciaal. Zonder fouten geen leerproces.
Bij Raja Psychologie vragen we onze cliënten om doelen te stellen. Wat wil je bereiken op gebied van persoonlijke ontwikkeling? Welke kwaliteiten wil je aanleren of waar wil je beter in worden? We laten onze cliënten tijdens het traject constant reflecteren. Hierbij vinden we ook schriftelijke zelfreflecties belangrijk om de doelen en het proces inzichtelijk te krijgen en het visueel te maken.
Focus je altijd op jouw ontwikkelingsdoelen en niet op prestatiedoelen. Niet ik wil afvallen, maar ik wil me fit voelen, op welke manier kan ik dat doen?
Veranderen, gaat stap voor stap. Deel je doel in stukjes: begin in eerste instantie 5 minuten aan de gewoonte die je wilt leren.
Bijvoorbeeld: ’s ochtends 5 minuten mediteren, stretchen of meteen de afwas doen. Als je 5 minuten gefocust aan de slag gaat, zal je brein in eerste instantie niet protesteren. Zo ervaar je dat het eigenlijk niet zo moeilijk is, maar best lekker om het gedaan te krijgen.
Ook de grootste veranderingen in je leven, krijg je gedaan door jezelf uit te dagen in kleine stappen en jezelf eraan te herinneren. Koppel het aan een routine: wekker gaat af, opstaan en direct mediteren. Op die manier word je er steeds aan herinnerd.
Door nieuwe dingen te gaan ondernemen, ontdek je wat je wel en niet leuk vindt. Nieuwe dingen ervaren en leren kan een enorme impact op onze ontwikkeling hebben. Je leert en ervaart waar je veel of geen energie van krijgt. Wie weet vind je een nieuwe hobby of maak je nieuwe vrienden. Door zo te experimenteren met het leven, leer je veel over jezelf.
Je bereikt de voordelen van uit je comfortzone stappen ook al als je kleine stapjes neemt. Maak het jezelf niet te moeilijk. Wil je te grote stappen zetten, dan steekt je hoofd daar waarschijnlijk een stokje voor en doe je uiteindelijk niets. Met vele kleine stapjes breid je je comfortzone sneller uit dan met een grote stap die je maanden uit blijft stellen. Het belangrijkste is: DOEN. Stap uit die comfortzone, of het nou met een klein stapje is of met een megagrote, zolang je maar DOET!